Kawasami GPZ 500s -zdjęcia w galerii ( for posadzony - fajnie wyłapałeś temat ;) )

...Dziękuję Wam ( choć pewnie nigdy tego nie przeczytacie :) )

Nie chcę opisywać krok po kroku, o której wyjazd, dojazd, formalności itp, choć próbowałam tak zacząć ten wpis w blogu. Jakoś nie podobał mi się taki opis. Szczególnie, że dla mnie ta podróż z Tymi osobami miała bardziej wewnętrzny emocjonalny charakter.

............

Ustawiliśmy się na 5 rano 1 listopada ( napisałam godzinę by podkreślić ich poświęcenie ;P ). W Audi od Pabiego pojechaliśmy do Zielonej Góry ok 314 km od K-K, by zobaczyć motocykl i zadecydować czy kupić. Byłam na 99% pewna, że go biorę o ile okaże się być zgodny z opisem i zdjęciami, a przyznam że to była 3-4 dniowa męczarnia dla poprzedniego właściwiela bo wypytywałam o wszystko i podejżliwie zadawałam pytania, prosiłam o zdjęcia z owiewkami, bez, z czasów jego zakupu, teraźniejsze itp, czytałam i sprawdzałam wszystko: czy był kradziony czy brał udział w wypadku, dlaczego ma ściągnięte owiewki, czemu sprzedaje, dlaczego to i siamto. Naczytałam się i naoglądałam na temat tego motocykla wielu artykułów i zdjęć, na co zwracać uwagę (szczególnie mnie zaniepokoiło koło magnesowe ale może jakoś ujdzie mi płazem zanim zdobędę kasę na zabezpieczenie go lub naprawę jeśli już coś się zaczęło dziać). Ogólnie dzięki Przemek za Twoją cierpliwość i za konkretny sprzęt zgodny w 100% z opisem, rozmowami telefonicznymi i zdjęciami. Do zobaczenia na trasie :)!

Pabi z Orłem oglądali motocykl, sprawdzali jak jeździ i wszystko co się da. Pabi znany wg mnie z negocjatorskich zdolności o 300zł zbił cenę dzięki czemu wystarczyło na paliwo do audi i motocykla na podróż powrotną. Jechaliśmy w trójkę na zmianę "na kołach" gdyż nie udało mi się skombinować przyczepki... i dobrze. Ja jakieś 30 km, a resztę chłopaki, bo z motocyklami mają od ok 5 lat doczynienia-dziennie, i nie było czasu bym ja się ciągnęła za audi 80-100km/h na autostradzie. Sprawdzili więc możliwości moto, jakieś 170-180km/h, (pewnie nigdy tyle nie pojadę, ale nie śpieszy mi się ;). ja 140km/h osiągnęłam gdy wracaliśmy z Zielonej Góry ( pierwszego dnia na moim pierwszym moto) - cóż, narazie jestem mistrzem prostej ;P ). Dla mnie ważne jest by się tym marzeniem nacieszyć gdy już je spełniłam, a nie dołączyć do tych, których odwiedzamy 1 listopada.

Po powrocie podziękowałam Pabiemu i spędziłam z Orłem i Sabinką resztę dnia i pierwszy wypad moto na miasto z eskortą Orła :P. Tak naprawdę dopiero następnego dnia zdałam sobie sprawę, że mam motocykl w garażu. Wcześniej raczej byłam przerażona, że każą mi na nim wracać ale nie było źle. Ogólnie cieszę się bo chyba ta podróż i motocykl nas wszystkich do siebie znów zbliżyła po długim czasie. Kolejne 2 dni Orzeł poświecił się i jeździł ze mną moim tempem po wioskach, zakrętach, mieście... tak bym się wprawiała. Z Pabim nie miałam okazji jeszcze pojeździć. Na szczęście jest ciepło nadal więc praktycznie co dziennie jeżdzę. Dla mnie sezon dopiero się zaczyna hihi ;).

Tak więc wkraczam w Wasze skromne progi na mojej Kawusi Żabusi (kolor Wam wszystko wyjaśni) i ucząc się zakrętów łapię ostatnie promienie słońca w swoje łapki :)!

aaa i kwestia rodziców... podoba im się motorek, nawet mamie ;) :D

 Nie wszystko w życiu idzie tak jakbyśmy chcieli. Ludzie, których kochamy przestają kochać nas lub odchodzą na zawsze. Czasem zostaje przyjaźń, coś, gdzieś. Walczymy z całych sił lub nie. Czasem walka nie wystarcza ale zawsze warto walczyć o miłość i marzenia i nie palić za sobą mostów, bo ludzie których spotykamy zawsze są częścią naszej własnej historii i tworzą nas. Dzięki nim mamy jakąś tożsamość i udając, że to nie istniało (czasem są to lata razem) stracilibyśmy cząstkę siebie, swojego życia, a po co skoro wspomnienia są tak piękne i warte zapamiętania. Choć każdy zasługuje na drugą szansę niestety nie każdy ją dostaje. Gdy zrobiło się już wszystko co w naszej mocy by ratować miłość i związek lecz była to walka w pojedynkę, nadchodzi czas by pozwolić komuś innemu siebie kochać. Każdego dnia tworzymy swoją własną historię i choć nie każda droga jest prosta, każda jest lekcją, z której musimy jak najwięcej wyciągnąć by nie popełnić już nigdy tych samych błędów, bo dopóki się jej nie zrozumie, dopóty będzie się historia powtarzać i być może doznamy tego samego w boleśniejszy sposób.

I tak wszystko to co mamy jest w Naszych sercach... Tak więc teraz jestem coraz bliżej spełnienie marzenia- Podróż w Alpy do Simplon pass na motorze z ukochaną osobą! A co mi tam ;D !

Nie ważne gdzie, ważne z Kim!!

-pozdrowienia dla tych, którzy dotarli do końca wpisu :D ! LwG i Szerokości !